De reisa begint

Dag #1-2, De reis begint.
I know I promised English, but I've noticed that I don't have the time to translate. So I'll be uploading those after the trip, I'm sorry.

28 juni begon de reis al. Na een heerlijke dag met mijn ouders, broer en kleine nichtje. Mar ook met een hele hoop gestress, want ik wacht natuurlijk tot het laatste moment met inpakken. Vertrok de reis naar Amsterdam. Hier begon de lol al. Praten met Polen over een dronken man die zijn penis laat zien, zet de toon voor deze reis wel.

Het was supertof om bij de oom en tante van Yannick te komen. We moesten een pond nemen en een flink stuk wandelen, gelukkig kwam de tante ons tegemoet zodat we niet verdwaalde. Na een warm ontvangst, met wellicht ons laatste biertje van deze reis en en gezellige avond was het tijd voor bed. Ja hoor daar waren de zenuwen en dus werdt het een onrustige nacht.

Schiphol was ook al een avontuur voor een aantal redenen.
1. 23 mensen op een plek verzamelen.
2. Weinig tijd hebben om te eten, maar dit verdomme toch doen.
3. Inchecken en je bagage afgeven. (Wat een vertrouwen steek je in mensen.)
4. Was iedereens trui aanwezig? Gelukkig wel ^^
5. Afscheid van de ouders.

Yannick zorgde ervoor dat ik ook afscheid kon nemen van mijn ouders, dus een foto van ma en pa voor zijn gezicht. Ontzettend hilarisch. Voor mij waren de zenuwen ondertussen ondragelijk. Gelukkig mocht iedereen door de douane, Yannick vergat natuurlijk al zijn spullen uit zijn broek te halen dus mocht hij lekker 3x terug.

Ik ben er achter gekomen dat opstijgen ontzettend eng is. Maar ik bedoel dan ook ontzettend eng.
De reis duurde best lang, maar als je een goede kussen hebt en je in alle bochten kan wringen dan kun je ook heerlijk slapen.In het eerste vliegtuig hadden ze, ontzettend cool, cameras geplaatst waardoor je buiten het vliegtuig kon zien. Zo werdt het opstijgen en landen net een video spelletje ^^

Eten in het vliegtuig was dikke prima en entertainment ook. Zo kan ik met trots zeggen dat ik Pacific Rim eindelijk gezien heb.
Na ongeveer 12 uur kwamen we aan in Nairobi. Hier merkte ik dat ik wat kwijt was... Ja hoor mijn jas vergeten. Natuurlijk zaten hier ook de sleutels in voor mijn tas open te maken. Gelukkig hebben we Yannick bij ons, lockpicking +5 voor hem. Sorry Karo je krijgt een nieuw slot van mij (a).

We moesten lang wachten op een aantal tassen, deze bleken uiteindelijk niet mee genomen te zijn vanuit Istanbul. De mensen van wie de tassen achter gebleven waren hebben hem gelukkig meteen de dag erna gekregen.

Op het vliegveld ontmoeten we de reis begeleiders uit Kenia. Twee lieftallige dames genaamd Rose en Rachel, ik vind ze meteen tof omdat ze het niet erg vinden om Ellen voor de gek te houden. (Een van mijn favoriete bezigheden.) De eerste Matatu rit is een feit, dit viel gelukkig nog mee. De reis bracht ons naar een fijn hotel in Nairobi waar we gelukkig meteen onze bed in konden duiken.
Morgen begint het echte avontuur.